تأمین و دسترسی به داروهای ضروری یکی از ضروریات هر کشوری است. بهویژه در شرایطی که تحریمها و محدودیتهای بینالمللی فشار بیشتری بر زنجیره تأمین دارو وارد میکنند.
نیازهای دارویی کنونی ایران
با توجه به رشد جمعیت و افزایش بیماریهای مزمن، نیاز به داروهای خاص و حیاتی در کشور افزایش یافته است. بیماریهایی مانند سرطان، دیابت، بیماریهای قلبی و عروقی، و بیماریهای نادر نیازمند داروهایی هستند که بهصورت داخلی تولید نمیشوند یا تولید آنها بهمیزان کافی نیست. این امر ضرورت واردات داروهایی با فناوری بالا و تخصصی را بیش از پیش آشکار میسازد.
چالشهای واردات دارو
واردات دارو به ایران با چالشهای مختلفی روبهرو است. از جمله این چالشها میتوان به محدودیتهای اقتصادی و تحریمها، مشکلات ارزی، و نیز قوانین پیچیده گمرکی اشاره کرد. این مسائل موجب میشود تامینکنندگان دارویی با مشکلاتی در تأمین بهموقع و باکیفیت داروها مواجه شوند.
راهکارهای پیشنهادی
برای مقابله با این چالشها، میتوان به چند راهکار اساسی توجه کرد:
- تقویت روابط بینالمللی: برقراری ارتباطات مستحکم با کشورهای تولیدکننده دارو و شرکتهای بینالمللی میتواند دسترسی به داروهای مورد نیاز را تسهیل کند.
- تسهیل قوانین گمرکی و ارزی: بازنگری در قوانین و تسهیل فرآیندهای وارداتی میتواند سرعت و کارآیی واردات دارو را افزایش دهد.
- توسعه تولید داخلی: سرمایهگذاری در صنعت داروسازی داخلی برای تولید داروهای پیشرفته و کاهش وابستگی به واردات، یک راهبرد بلندمدت و مؤثر است.
- توجه به نیازهای خاص: شناسایی و اولویتبندی نیازهای دارویی بر اساس آمارهای بهداشتی و پزشکی کشور میتواند به توزیع بهتر منابع و تمرکز بر واردات داروهای حیاتی کمک کند.
در نهایت، توجه به واردات داروهای ضروری و رفع چالشهای موجود در این حوزه، میتواند به بهبود وضعیت سلامت عمومی جامعه و افزایش کیفیت زندگی بیماران کمک شایانی کند. این امر نیازمند همکاری و هماهنگی همهجانبه میان دولت، بخش خصوصی، و سازمانهای بینالمللی است.

